Ανάγκες: τις αναγνωρίζουμε ή τις λογοκρίνουμε;
“Σ’ αγαπώ, σ’ έχω ανάγκη, βοήθησε με”, μερικά από αυτά που νιώθουμε και θα θέλαμε να πούμε. Έχουμε μάθει να εκφράζουμε τις ανάγκες μας ή αντίθετα τις καταπνίγουμε νιώθοντας ότι είτε δεν θα τις ακούσει κάποιος είτε ότι δεν έχουμε προτεραιότητα; Αγαπάω τον εαυτό μου σημαίνει ότι αναγνωρίζω τις ανάγκες και τα θέλω μου και όχι των άλλων και βάζω σε προτεραιότητα την σωματική και ψυχική μου υγεία για να μπορέσω να βοηθήσω τους δικούς μου ανθρώπους που με χρειάζονται! Είναι πολύ σημαντικό να μην ξεχάσουμε ποτέ το παιδί που έχουμε μέσα μας! Να το ακούμε πάντα και να ικανοποιούμε τις ανάγκες του! Να το κανακεύουμε, να το χαϊδεύουμε και να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να επουλώσουμε τυχόν τραύματα της παιδικής μας ηλικίας, ώστε να μάθουμε να σχετιζόμαστε με έναν ενήλικο τρόπο με τους σημαντικούς για εμάς ανθρώπους!
Στην προσπάθεια της επικοινωνίας των αναγκών μας στους δικούς μας ανθρώπους, είναι καίριας σημασίας να είμαστε καλοί ακροατές. Στον παιδικό σταθμό με τον οποίο συνεργάζομαι, το πρώτο πράγμα που μαθαίνουμε τα νηπιάκια, είναι να είναι καλοί ακροατές. Μαθαίνουν δηλαδή ότι δεν ακούμε μόνο με τα αυτιά, αλλά ακούμε με τα μάτια (κοιτώντας τον συνομιλητή μας και όχι αλλού), ακούμε με το στόμα (έχοντας το κλειστό όταν μιλάει κάποιος άλλος), ακούμε με το σώμα (καθώς το έχουμε στραμμένο προς τη μεριά του συνομιλητή μας, τα χεράκια μας είναι στα γονατάκια και τα πόδια μας ήσυχα) και τέλος ακούμε με την καρδιά μας (νοιαζόμαστε για το τι λέει ο συμμαθητής μας)!
Εμείς οι ενήλικες άραγε πόσο καλοί ακροατές είμαστε; Συχνά βλέπω παρέες σε καφετέριες να μην επικοινωνούν με την ακριβή έννοια του όρου, αλλά ενώ μιλάνε να κάνουν παράλληλα και πολλά άλλα πράγματα, όπως να είναι στο διαδίκτυο. Όμως έτσι ακούμε πραγματικά τον συνομιλητή μας; Ακούμε τις ανάγκες του ή επικοινωνούμε επιφανειακά; Μόνο όταν μάθουμε να είμαστε καλοί ακροατές θα δούμε να βελτιώνεται η ποιότητα των σχέσεων μας και εμείς να νιώθουμε γεμάτοι από τους ανθρώπους που έχουμε δίπλα μας!
Τέλος, πολύ σημαντικό για να μπορούμε να εκφράζουμε τις ανάγκες μας και όχι να τις καταπνίγουμε, είναι να διερευνήσουμε ποιους ανθρώπους διαλέγουμε να κρατήσουμε στη ζωή μας. Πολλοί από εμάς επιλέγουμε να έχουμε δίπλα μας άτομα με τα οποία καταναλώνουμε πολλή ενέργεια χωρίς πραγματικά να είμαστε ευτυχισμένοι; Αυτό το μοτίβο ίσως επαναλαμβάνεται, τόσο σε διαπροσωπικό, όσο και σε φιλικό επίπεδο. Οι επιλογές που κάνουμε σε άτομα που είναι σημαντικά για εμάς σχετίζονται άμεσα με το ποια πιστεύουμε ότι είναι η αυτοαξία μας. Πόση αξία έχουμε ως άνθρωποι και ποιους αξίζουμε δίπλα μας; Αν μεγαλώσαμε σε ένα περιβάλλον με υποτίμηση, εγκατάλειψη και απόρριψη, τότε οι άνθρωποι που επιλέγουμε να είναι δίπλα μας επαναλαμβάνουν αυτό το μοτίβο.
Το να παρατηρούμε πολύ προσεκτικά τη ζωή μας, τον τρόπο σκέψης μας, τις επιλογές μας γενικότερα και το πώς νιώθουμε για αυτές, θα μας βοηθήσει στο να αλλάξουμε όσα δεν μας αρέσουν και τελικά να μπορούμε να εκφράζουμε τις ανάγκες μας και όχι να τις καταπνίγουμε!
Κρητικού Μαρίνα
Ψυχολόγος Υγείας/ Συστημική-Οικογενειακή Σύμβουλος
marina.kritikou@yahoo.com
Πηγή φωτογραφίας: skalaecovillage.com