Συχνά στις σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους μπορεί να πέσουμε σε συγκρούσεις, διαμάχες ή να νιώθουμε ευφορία, γαλήνη και ηρεμία. Διάφορα συναισθήματα ανακινούνται, τα οποία και μας προσανατολίζουν ως προς το πώς θα εξελιχθούν τελικά οι σχέσεις μας με τα άτομα που μας περιβάλλουν. Με άλλους ανθρώπους νιώθουμε ότι υπάρχει μια σύνδεση και συνεπώς περνάμε καλά, ενώ με άλλα άτομα μπορεί να νιώθουμε περισσότερη ένταση και θυμό.

Πολύ συχνά παρατηρείται όταν υπάρχουν συγκρούσεις να μιλάμε με φράσεις όπως: “Με στεναχώρεσες, με θύμωσες, με εκνεύρισες”. Οι παραπάνω φράσεις ουσιαστικά διαστρεβλώνουν λίγο την πραγματικότητα, καθώς στον διάλογο μεταξύ δύο ατόμων, δίνεται η εντύπωση ότι ο ένας είναι “υπεύθυνος” για το τι νιώθει ο άλλος. Είναι όμως αυτή η πραγματικότητα; Μπορούμε να κάνουμε τον συνομιλητή μας με τον τρόπο μας να νιώσει αρνητικά ή θετικά συναισθήματα;

Είναι πολύ σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι ο καθένας μας έχει την ευθύνη των συναισθημάτων και φυσικά και των πράξεων του. Δεν μπορεί το άτομο που έχουμε απέναντι μας να μας θυμώσει ή να μας στενοχωρήσει αν δεν θυμώσουμε και δεν στεναχωρηθούμε εμείς οι ίδιοι. Ο συνομιλητής μας μας μεταφέρει τις σκέψεις του και τα συναισθήματα του, τα οποία εμείς φιλτράρουμε και ανάλογα με το πόσο σημαντικός μας είναι ο συγκεκριμένος άνθρωπος, συμμεριζόμαστε αυτά τα συναισθήματα ή αποστασιοποιούμαστε. Δεν είναι τυχαίο που δύο άνθρωποι μπορεί να ακούσουν τα ίδια λόγια και ο ένας να θυμώσει, ενώ ο άλλος να μην ταραχτεί καθόλου.

Συνεπώς, το αποτέλεσμα στην συνομιλία μας με τους άλλους ανθρώπους είναι τελείως διαφορετικό αν για τα ίδια λόγια πούμε: “Στενοχωρήθηκα, θύμωσα, εκνευρίστηκα”. Το άτομο που έχουμε απέναντι μας, θα το ακούσει τελείως διαφορετικά το συναίσθημα μας και εφόσον θα έχουμε αναλάβει και την ευθύνη του συναισθήματος μας (εγώ) θύμωσα, στενοχωρήθηκα, εκνευρίστηκα, δεν θα χρειαστεί να μπει σε αμυντική θέση και να υπερασπιστεί τον εαυτό του ανοίγοντας νέο φαύλο κύκλο κατηγοριών. Ο διάλογος που θα ακολουθήσει είναι πιο πιθανό να είναι σε μικρότερη ένταση από πριν, πιο στοχευμένος και πιο εποικοδομητικός.

Συμπερασματικά, εμείς είμαστε υπεύθυνοι για όσα νιώθουμε και κατ’ επέκταση και οι συνομιλητές μας για τα δικά τους συναισθήματα. Δεν έχει νόημα να μπαίνουμε σε φαύλο κύκλο ενοχών και τύψεων. Πιο ουσιαστικό είναι να επενδύουμε στις σχέσεις μας με τους ανθρώπους που θεωρούμε σημαντικούς για εμάς και να τους φερόμαστε όπως και οι ίδιοι θα θέλαμε να μας φέρονται. Οι σχέσεις μας να περιβάλλονται από σεβασμό, αγάπη και άνευ όρων αποδοχή.

Κρητικού Μαρίνα
Ψυχολόγος Υγείας/ Συστημική-Οικογενειακή Σύμβουλος

Συνεργάτης Attachment Parenting Hellas
marina.kritikou@yahoo.com

Πηγή φωτογραφίας: Newsbeast