Θηλασμός…..”ο αποδιοπομπαίος τράγος”!
Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότερες μανούλες ενημερώνονται και θηλάζουν τα μωρά τους. Αρκετές από αυτές, ακολουθούν και τις οδηγίες του Π.Ο.Υ. ο οποίος αναφέρει ότι ο θηλασμός πρέπει να συνεχίζει για τα 2 πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού και μετά για όσο θέλει η μητέρα και το παιδί. Ακόμα περισσότερες μανούλες στοχεύουν στον φυσικό αποθηλασμό του παιδιού, σε χρόνο που θα το επιλέξει το ίδιο το παιδί.
Κάποιες φορές μανούλες που θηλάζουν το 2, 3 ή και 4 ετών παιδάκι τους αντιμετωπίζουν ίσως διάφορα θέματα όπως για παράδειγμα τα παιδιά να μην μπορούν εύκολα να αποχωριστούν τους γονείς ή να έχουν άλλες φοβίες ή δυσκολίες προσαρμογής, με αποτέλεσμα να κατηγορείται ο θηλασμός για όλα. Δηλαδή, δάσκαλοι, άνθρωποι του περιβάλλοντος των γονέων όπως φίλοι ή συγγενείς να σπεύσουν να ενοχοποιήσουν τον μακροχρόνιο θηλασμό για τις δυσκολίες του παιδιού.
Υπάρχει γραμμικότητα όμως στα όσα διέπουν τις ανθρώπινες σχέσεις; Δηλαδή ένας παράγοντας και μόνο οδηγεί σε ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα ή αντίθετα υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που εμπλέκονται και μπορεί να διαμεσολαβούν και να οδηγούν σε ένα αποτέλεσμα; Εάν ίσχυε το πρώτο, τότε η δουλειά των ειδικών θα ήταν πολύ απλή! Θα αρκούσε δηλαδή να διορθώσουμε τον παράγοντα που είναι η αιτία και όλα θα άλλαζαν. Στην πράξη όμως φαίνεται να είναι πολύ πιο περίπλοκο.
Στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών ο θηλασμός (μακροχρόνιος ή μη), είναι μόνο ένα από τα πολλά κομμάτια του παζλ. Η ανατροφή των παιδιών παίζει τον πρωταρχικό ρόλο. Είναι ανατροφή με ενσυναίσθηση και σεβασμό στις ψυχικές ανάγκες των παιδιών ή είναι διαπαιδαγώγηση με αυστηρά όρια και τιμωρίες; Είναι ανατροφή με βάση τις αρχές του attachment parenting ή οι γονείς έχουν φτάσει στον παιδοκεντρισμό; Προσπαθούν οι γονείς να αποκωδικοποιήσουν πίσω από τη συμπεριφορά τις ανάγκες των παιδιών ή εμμένουν στη συμπεριφορά αγνοώντας τα μηνύματα που εκπέμπονται από κάτω;
Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα αξίζει να σκεφτούμε πριν σπεύσουμε να ενοχοποιήσουμε τον μακροχρόνιο θηλασμό για όλα τα δεινά που μας συμβαίνουν! Είναι εύκολο να βρίσκουμε αποδιοπομπαίους τράγους στους οποίους να φορτώνουμε όλα τα θέματα που μας δυσκολεύουν. Όμως έτσι όχι μόνο δεν βοηθάμε κανέναν, αλλά πολλές μανούλες λόγω παραπληροφόρησης οδηγούνται σε βίαιο αποθηλασμό, με αποτέλεσμα το παιδί να βιώνει έντονα και επώδυνα τραύματα, τα οποία δεν θα μπορεί να τα ανακαλέσει γνωστικά στην ενήλικη ζωή, αλλά θα του έχουν σημαδέψει την ψυχούλα του.
Κρητικού Μαρίνα
Ψυχολόγος Υγείας/ Συστημική-Οικογενειακή Σύμβουλος
Συνεργάτης Attachment Parenting Hellas
marina.kritikou@yahoo.com
Πηγή φωτογραφίας: ariadni144.wordpress.com