
Πότε τελειώνει το ψυχοθεραπευτικό ταξίδι;
Όπως όλα τα ταξίδια, έτσι και το ταξίδι της ψυχοθεραπείας κάποτε τελειώνει. Παρά τις φουρτούνες και την κακοκαιρία που πέρασε το καράβι όπου μέσα ήταν ο θεραπευόμενος, κατάφερε να φτάσει στον προορισμό του και να δέσει άγκυρα σε ένα λιμάνι. Ένα λιμάνι που αν και καμιά φορά το χτυπάει ο άνεμος και μπορεί τα νερά να είναι ταραγμένα, το καράβι που βρίσκεται εκεί νιώθει ασφαλές και ικανό να ανταπεξέλθει σε οποιαδήποτε καιρική συνθήκη. Πάντα προκαλεί συγκίνηση το τέλος ενός ταξιδιού. Συγκίνηση και χαρά ταυτόχρονα που ο θεραπευόμενος μπορεί να πορευτεί στη ζωή χωρίς τον θεραπευτή και να είναι καλά.
Ο στόχος της ψυχοθεραπείας δεν είναι να μας λύσει τα προβλήματα, αλλά να φωτίσει ένα νέο δρόμο, ο οποίος θα κάνει τα προβλήματα που προκύπτουν πιο διαχειρίσιμα και εμάς πιο ευέλικτους. Επεξεργαζόμαστε δύσκολα βιώματα του παρελθόντος, για να μπορέσουμε να πάμε μπροστά και να αδράξουμε τις ευκαιρίες που μας δίνονται στο μέλλον. Στόχος δεν είναι να δοθούν έτοιμες λύσεις (κάτι που θα ήταν πολύ ουτοπικό), αλλά να μάθουμε να βρίσκουμε τον τρόπο να τις προσεγγίζουμε χωρίς να καταρρακωνόμαστε συναισθηματικά. Τέλος, ένας από τους πιο βασικούς στόχους είναι να αποδεχτούμε τον εαυτό μας στην ολότητα του με όλες τις θετικές και αρνητικές του πλευρές και να μην τον κατηγορούμε.
Όταν οι παραπάνω στόχοι επιτευχθούν, τότε η θεραπευτική σχέση οδεύει προς τη λήξη της, καθώς δεν είναι μια σχέση μακροχρόνια και εξάρτησης, αλλά μια σχέση που δρα ως διορθωτική εμπειρία σε τραυματικά παιδικά βιώματα, ώστε με τη λήξη της ο θεραπευόμενος να βαδίσει στη ζωή με νέα όπλα στη φαρέτρα του! Δεν στοχεύει στο να σβήσει τις αναμνήσεις και να δημιουργήσει νέες, αλλά στο να μην βιώνονται αυτές οι αναμνήσεις επώδυνα, σε σημείο που να κολλάμε σε αυτές και να εξαρτάμε τις επιλογές μας και τις κινήσεις μας από ανθρώπους ή καταστάσεις. Θα καταλάβουμε ότι το ταξίδι της ψυχοθεραπείας πλησιάζει προς τον προορισμό του, όταν νιώσουμε ότι έχουμε αρχίσει να φροντίζουμε και να αγαπάμε τον εαυτό μας. Πώς είναι να αγαπάει κάποιος τον εαυτό του; Όταν δεν κατηγορούμε τον εαυτό μας και σταματήσουμε να μπαίνουμε σε έναν ατέρμονο φαύλο κύκλο τύψεων και ενοχών, όταν τον σεβόμαστε και βάζουμε σε προτεραιότητα την σωματική και ψυχική μας υγεία, τότε θα έχουμε αρχίσει να αγαπάμε και να φροντίζουμε τον εαυτό μας.
Η ψυχοθεραπεία αποτελεί βιωματική, διορθωτική εμπειρία, καθώς είναι η πρώτη σχέση που δείχνει στον θεραπευόμενο ότι υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να σχετιζόμαστε με τους ανθρώπους γύρω μας, πιο λειτουργικοί. Σε αυτή την σχέση βιώνουμε την άνευ όρων αποδοχή και το συναίσθημα ότι αξίζουμε να αγαπηθούμε γι΄αυτό που είμαστε. Όταν αυτήν την βιωματική γνώση την ενστερνιστούμε και την υιοθετήσουμε στην καθημερινότητα μας, τότε ο σκοπός της ψυχοθεραπείας έχει επιτευχθεί και το καράβι έχει προσεγγίσει ένα ασφαλές λιμάνι. Αξίζει να βρούμε ένα τέτοιο λιμάνι!
Κρητικού Μαρίνα
Ψυχολόγος Υγείας/ Συστημική-Οικογενειακή Σύμβουλος
Συνεργάτης Attachment Parenting Hellas
marina.kritikou@yahoo.com
Πηγή φωτογραφίας: www.travelstyle.gr